We werden uitgenodigd om te komen spelen met Wolli! Volmondig werd er in huize Rutgers JAAAA geroepen. Wolli is de held van mijn dochters. Ze hebben allebei een knuffel en de cd wordt ook plat gedraaid. Ze hadden er meteen zin in! Wolli here we come!
Wie wil er nou niet een knuffel van de “echte” Wolli?! Mijn kinderen konden niet wachten op vrijdag de 4de. Dat was namelijk de dag dat ze zouden gaan knuffelen met Wolli, de dag dat ze zouden gaan knutselen op de berg, hun eigen broodjes zouden bakken boven een vuurtje, en de dag dat ze verkleed konden als “echte” piraat!
De hele week hoorde ik niets anders dan: “Is het al vrijdag mama?” Dus daar gingen we vrijdags, met z’n drietjes met de Sunnegga bahn. Toen we boven kwamen, straalde de zon ons tegemoet. “Heerlijk weer om buiten met Wolli te zijn” zei Zoë lief. We kwamen aan en Zoë kreeg meteen een Goodiebag, vol met leuke dingen. Zoë was het meest onder de indruk van haar EIGEN wolli-zakmes. We parkeerde de buggy en daar begon ons Wolli avontuur…
Wat was het heerlijk warm weer, super fijn om lekker op de berg te zijn. We liepen naar het speeltoestel, waarachter een tafel was gezet. Zoë liep erheen, en wist precies wat ze moest doen.
“Mevrouw mag ik wel een poes zijn? vroeg ze aan het meisje bij de tafel”
“Tuurlijk!” En binnen 5 minuten had ik geen dochter meer maar een kitten. Demi moest natuurlijk ook, maar aangezien zij nog maar 1,5 is, had het meisje 1 minuut om snorharen en een neusje te kleuren.
Het meisje deed het super snel en keurig. Daarna hebben de twee poesjes een kleurplaat van Wolli gekleurd. Gelukkig waren er parasollen neergezet, want de zon was erg heet. Toen was het lunchtijd.
We liepen naar de lange tafels waar het eten opstond. Er waren groente pakketjes, fruit, chips, popcorn, en deeg om “Schlangenbrot” te maken. Wij Nederlanders kennen dat woord niet. Zoë vond het heel erg leuk om haar eigen brood te bakken boven het vuur. Het duurde haar wel iets te lang, dus liet ze mij achter met het broodje, om lekker met het water te spelen. Naast ons was de ‘wasserbahn’ hoe Zoë het noemt. Dat begint helemaal bovenaan bij Leisee, en stroomt naar beneden. Erg leuk voor de kids om mee te spelen. Ook Demi was erg onder de indruk van het brood, wat eerst alleen maar deeg was. Nadat we wat gegeten en gedronken hadden wou Zoë graag als piraat op de foto. Terwijl we met z’n drietjes naar de plek liepen waar dat gedaan werd, kwamen we Wolli tegen! Zoë knuffelde hem meteen. Samen met een paar andere kinderen. Demi was een beetje bang, en bleef veilig bij mama.
Wolli had het druk met al die kindjes, dus wij liepen door naar de foto plek. Er stond een koffer op de grond met piratenspulletjes erin. Zoë pakte als eerste de papegaai. Dat was wel genoeg volgens haar… Gelukkig zei de fotografe, dat ze er nu nog niet genoeg uitzag als piraat. Ze kreeg een toffe hoed op. Demi deed lekker mee, en vond alles best. Zelfs de Kapitein Haak’s haak, vond ze erg interessant.
Toen hoorden we belletjes rinkelen. Piraat Da Capo begon met zijn goochelshow. Alle kinderen renden naar het podium. Daar stond piraat Da Capo, mooi lang krullend haar… Zoë klom meteen op het podium om het allemaal beter te kunnen zien. Demi was een beetje bang… Zoë mocht piraat Da Capo helpen met balletjes weg te toveren.
“Heel spannend allemaal, alle kindjes keken gespannen toe”
De goochelshow was heel leuk, ook omdat piraat Da Capo de kids er goed bij betrok. Op het einde kreeg iedereen een lekkere lolly.
Dit was een mooie afsluiting voor mijn twee kleintjes. Ze werden langzaamaan moe, dus tijd om terug te gaan. Het was een dag vol met leuke dingen en heerlijk eten. We hebben volop genoten en hopen er volgend jaar weer bij te zijn!
Wolli en Zermatt toerisme, Bedankt!